Ik leerde Dirck Volkerstzoon Coornhert kennen. Hij was gevlucht, en in Xanten en Kleef heeft hij mij de kunst van het graveren geleerd. En toen hij in 1557 terugging naar Haarlem, ben ik ook naar Haarlem vertrokken. Ik kreeg er al snel een goede naam en zelfs de beroemde drukker Christiaan Plantijn nodigde mij uit om voor hem te werken. Ik maakte er portretten, historische platen en later ook eigen werk. Ik leerde via Coornhert Willem van Oranje kennen en door veel te reizen heb ik een eigen stijl ontwikkeld. Met etsen èn schilderen.

In 1591 heb ik een portret van Coornhert  gemaakt. Hij mag toch niet worden vergeten:  hij staat  aan de bakermat van mijn kunstenaarschap! Zo kon ik hem met een mooi portret eren in al zijn veelzijdigheid: als dichter, graveur, toneelschrijver, theoloog, jurist, wijsgeer en vooral als mijn leermeester. Zijn humanisme,  zijn ideeën over de vrijheid van godsdienst en de vrijheid van woord en geschrift hebben zijn leven getekend.

En dankzij mijn portret kan iedereen hem bewonderen.