Ik ben Fernando Alvarez de Toledo. Hier noemen ze me Alva, de IJzeren Hertog. Ik ben Spaans generaal en nu, in 1567, ben ik de landvoogd van de Nederlanden. De koning, Filips II, heeft me hier met een speciaal leger naar toe gestuurd om de opstandelingen flink te straffen. Ik heb er een speciale rechtbank voor ingesteld. Ze noemen dat hier: de Raad van Beroerte, ofwel: de Bloedraad.
Nu heb ik met behulp van spionnen ontdekt dat Dirck Volckertszoon Coornhert, samen met o.a. zijn vriend Willem van Oranje, een geheimzinnig verbond heeft gesloten tegen het gezag. Hij heeft daarvoor een verwerpelijke tekst opgesteld, genaamd: Het Compromis. Daarin staat, “dat er vrijheid moet zijn voor iedereen”. Dat is natuurlijk onmogelijk! Dat riekt naar landverraad.
Ik heb hem daarom laten opsluiten in de Gevangenispoort van Den Haag. “En zo werd Coornhert gevlogelt, gebonden en geboeyent op eenen wagen geworpen ende … als de meest quat-doender gebracht in de Hage…”
Maar wat hoorde ik tot mijn ontsteltenis! In de gevangenis schrijft hij een boek over zijn ervaringen aldaar, en de veranderingen die hij zou willen aanbrengen! En uit het niets is hij gevlucht! Maar ik denk dat ik wel weet waar hij zit: bij zijn vriend Willem van Oranje, in Duitsland. Maar ik kan hem verzekeren dat het geen zin heeft terug te keren. Ik heb hem bij verstek laten veroordelen tot de doodstraf en al zijn bezittingen in beslag laten nemen. Hier geen Coornhert meer!